INL: CHAPTER 2

“Inay, nauubusan na po tayo ng gamot.” Tukoy ni Sera sa ibat-ibang klase ng mga ugat na nagiging lunas sa maraming karamdaman. Nagtaka ang dalagita ng walang sumagot sa kabilang silid na kanilang pagamutan. Nakita niyang abala ang kanyang Ina sa mga bagong dating na panauhin na may malubhang karamdaman. Dalawa lamang sila ng kanyang Ina ang nagtututulungan sa kanilang pagamutan, kung mananatili siya dito saan kukuha ang kanyang ina ng panlunas sa mga taong may karamdaman na ginagamot nito? Naisip ng dalagitang siya na lamang ang kukuha ng ugat sa gubat. Dati na siyang sumasama sa pangongolekta ng mga ugat kaya alam na niya kung saan makakakita ng mga kailangan nila. Mabilis na nagligpit at nag-ayos si Sera sa pag-alis.

Pumasok siya sa kagubatan at nalagpasan niya ang mahabang batis kung saan naglalaba ang mga kababaihan. Ang iba naman ay abala sa paliligo. Kinawayan siya ng kanyang mga kaibigan ng makita siya. “Sera, saan ang punta mo?” tanong ni Ana na kapitbahay nila.

“Kukuha lang ako ng mga ugat. Naubusan na kasi kami ni Inay.”

“Ganoon ba, mag-ingat ka lang na di ka malayo.”

“Oo, sanay na ako sa parteng ito ng gubat. Dito na tayo halos lumaki.” Nakangiting nagpaalam siya sa mga ito.

Narating niya ang lugar na hinahanap at sinimulan niyang tumingin ng mga ugat na kakailanganin niya. Abala siya sa paglalagay sa kanyang kahon na halos nakakalahati na niya. Napakunot siya ng masilip niya ang pulang ugat na natatakpan pa ng ibang pang mga ugat na naroon. Bago sa mga mata niya ang ugat na ito. Pinutol at kinuha ni Sera ang ugat bago niya ito sinamyo. Malakas ang aroma nito… nabitiwan ng dalagita ang kahon na hawak ng magsimulang mamanhid ang buo niyang katawan. Hindi kaya lason ang ugat na ito? Unti-unti siyang nawalan ng malay. Bumagsak ang dalagita sa makapal na damo kasama ng mga ugat na natapon sa paligid niya. Wala siyang nagawa kundi ipikit ang kanyang mga mata at tuluyang mawalan ng malay….

Makalipas ang mahabang sandali. Nagising si Sera na madilim na paligid niya. Para siyang nahulog sa isang napakalalim na pagkakatulog. Kung ganon ay iyon ang epekto ng ugat na nakita niya kanina. Pilit na inaaninag ng dalagita kanyang paligid hanggang sa mawala ang makapal na ulap na tumatakip sa liwanag ng bilog na buwan. Lumiwanag ang kinaroroonan niya at nakita niya ang kanyang kahon na nakataob. Binaliktad niya ito at muling ibinalik sa loob nito ang mga ugat na nahulog. Maraming sakit ang maaaring malunasan ng mga ugat na ito kaya hindi niya ito maaaring iwanan. Naging abala si Sera sa pagpulot ng mga ugat.

Nahinto ang dalagita sa ginagawa ng maramdaman niyang hindi siya nag-iisa. Napatayo siya ng tuwid at tinignan niya ang paligid. Nakita niyang gumagalaw ang mga halaman na parang may gustong lumabas doon. Inihanda ni Sera ang sarili at hinawakan ng mahigpit ang maliit na kahon na magiging sandata niya sa ligaw na hayop na aatake sa kanya. Akmang iaangat na ni Sera ang kahon ng mahagip ng paningin niya ang lumabas sa makapal na halaman. Hindi isang  halimaw ang nagpakita sa kanya kundi isang… magandang lalaki… 

Hindi mapigilan dalagitang mamangha ng tumapat ang liwanag ng buwan sa mukha nito. Tumambad kay Sera ang makisig nitong pangangatawan at perpekto nitong anyo na parang anak ng isang bathala.

Nagsisimula ng mamula ang kanyang mukha ni Sera ng mahagip ng kanyang paningin ang walang saplot nitong katawan, ngunit hindi niya kayang alisin ang pagkakatitig dito na tila may kung anong hiwaga ang nakabalot dito na humihigop sa kanya sa mundo nito.

Hindi nagawang umatras ng dalagita ng humakbang ito palapit sa kanya. Pakiramdam ni Sena ay hindi ito ordinaryong nilalang. Marami na siyang nakitang mga lalaki mula sa mga manliligaw niya ngunit wala siya nakitang tulad nito. Marahil ay isa itong engkanto, hindi niya iyon maitatanggi dahil napakaperpekto nito sa kanyang paningin.

Napakalalim ng mga titig nito sa kanya na parang tumatagos ang mga tingin nito sa kanyang laman. Bumilis ang pintig sa kanyang dibdib ng isang dipa nalang ang layo nito sa kanya. Hinahawi ng hangin ang itim at mahabang buhok ng lalaki na lagpas sa bewang nito. Napakalambot ng bawat hibla ng kanyang buhok na sinasayaw ng hangin. Ngunit maging ang pulso niya ay iniindayo ng misteryosong lalaki sa kanyang harapan.

Wala itong salitang binitawan ng lumapat ang kamay nito sa batok niya at ang isa nitong kamay sa likod ng kanyang baywang. Yumuko ito upang abutin ang mga labi niya. Marahang lumapat ang labi nito kanya na mistulang dumanpi  ang malambot na dahon ng isang bagong bukadkad na bulaklak. Nanginig ang buong katawan ni Sera hindi dahil sa takot kundi dahil sa matinding epekto sa kanya ng simpleng pagdidikit ng kanilang mga labi.

Anong nangyayari? Bakit hinahayaan niyang mangyari ito? Parang hindi na niya hawak ang sariling isip at katawan dahil hindi niya magawang lumayo o tumanggi sa estrangherong sumasakop sa labi niya. Napakatigas ng dibdib nito na tumatama sa kanya habang napakahigpit ng pagkakahawak nito sa batok at bewang niya. Ito ang kanyang unang halik, hindi niya akalaing ganito pala ang pakiramdam ng hinahalikan. Parang dinadala ka sa ibang panahon. Nalasahan niya ang lasa ng halik nito na mas matamis pa sa tubig na nanggaling sa sapa. Napaawang ang labi ng dalagita ng bahagya nitong kagatin ang ibabang labi niya, kinuha nito ang pagkakataong iyon upang ipasok ang dila nito sa loob ng kanyang bibig. Lalo siyang nalunod sa halik nito na animoy gayuma na lumalason sa kanya. Alam niyang may maling nangyayari ngunit iba ang tinutugan ng kanyang katawan. Kasing bango nito ang bagong pitas na prutas sa hardin. Tuluyan ng nalason ng matinding atraksiyon ang kaisipan ni Sera. Hinayaan niyang tangayin siya ng estranghero sa isang maalab at mapusok na halik…

Habang nagkakakilala ang mga labi ng dalawang magkaibang nilalang. Nagkakagulo naman ang mga tao sa paghahanap sa nawawalang dalagita.

“Sera!”

“Sera!!”

Ang mga kalalakihan na may hawak na malalaking lampara ay nagkalat sa gubat upang hanapin ang dalagita. Lahat sila ay tinatawag ang pangalan nito. Ang mangangasong Ama ni Sera ay abot-abot ang pag-aalala. Natatakot itong isipin na nilamon na ng Itim na lobo ang kanyang kaisa-isang anak. Ngunit lingid sa kaalaman nitong may katotohanan ang bagay na kinatatakutan nitong mangyari dahil sinisimulan na ngayong tikman ng halimaw ang labi ng pinakamamahal nitong dalagita.

Habang puno ng takot ang mga tao para sa kaligtasan ng magandang dalagita…

Inilatag naman ng itim na lobo ang katawan ni Sera sa makapal ngunit malambot na damo. Hindi tumutol ang dalagita ng dalhin niya ito sa pinakamadilim na parte ng kagubatan… Ang kanyang teritoryo na walang sino mang tao ang maglalakas loob na tumapak.

Isa-isang nawalay ang mga saplot sa katawan ng dalagita. Pinigilan ng mabangis na lobo ang paglabas ang kanyang mga pangil dahil sa sobrang pananabik. Isang daang taon na ang lumipas bago siya muling makakatikim ng katawan ng isang babae. Halo-halong emosyon ang kanyang kinokontrol upang hindi niya masaktan ang hubad na balingkinitang katawan na nasa ilalim niya. Muli niyang sinakop ang labi ng dalagita. Mas matamis pa ito sa inaasahan niya. Napakalambot na parang ano mang oras ay masusugat niya sa sandaling lumabas ang kanyang mga pangil. Gumapang ang malalaki niyang mga kamay sa makinis nitong balat. Napakainit ng katawan ni Sera ngunit mas mainit ang katawan niya. Kaya naman parang lumiliyab ang bawat balat na mahahawakan ng halimaw.

“…Ah…” dumausdos ang dulo ng dila ng itim na halimaw sa leeg at dibdib ng dalagita na nagpalabas ng mahihinang ungol sa nakaawang na bibig ni Sera. Itinaas ng halimaw ang isang kamay nito at dinilaan ang maliit nitong palad pababa sa siko, braso, at balikat nito. Ikinulong ng itim na lobo sa kanyang bibig ang isang dibdib ng dalagita na halos nabibinat ang balat dahil sa matinding kapusukan. “Haa…” napahawak si Sera sa mahaba at itim niyang buhok. Bumaba ang mapangahas niyang mga labi sa pusod nito pababa sa tinatago nitong yaman. Sabay na inangat niya ang mga hita nito at ipinatong sa kanyang mga balikat bago niya sinalubong ang tinatago nito. “Ha..nn..” lalong napahigpit ang pagkakahawak ng dalagita sa buhok ng halimaw. Dinilaan at tinikman ng mabangis na lobo ang bawat sulok ng pagkababae nito. Isang impit ng mga ungol ang maririnig sa madilim na parte ng gubat. Lalong naging mapangahas ang pag-angkin ng kanyang bibig sa kaselanan ni Sera. Nakakagutom ang lasa ng yaman nito at lalong nagwawala ang halimaw na tinatago niya. “..Aaah…” napakurba ito ng ipasok niya ang mapangahas niyang dila sa nakaawang nitong kweba na nag-iimbitang pasukin niya. Lumikot ang mga hita nito na parang gustong kumalas sa kanya dahil hindi nito matanggap ang sobrang sensasyong nadarama ngunit mahigpit na hinawakan ng lobo ang mga ito at mapangahas na nilusob ang nakahaing laman. “Uhnn…?!” bumibigat ang paghinga ng itim na halimaw kasabay ang mga pawis na namumuo sa noo at dibdib ng dalagita. Sa gagawing niya ngayong gabi ay magiging ganap na itong babae.

Nakatunghay ang buwan at mga bituwin sa kapusukang nagaganap. Nilalamon ng halimaw ang kaselanan ng dalagitang tao. Samantala, hindi parin tumitigil ang mga mga kalalakihan sa paghahanap sa nawawalang anak ng mgangangaso.

Sa pagsapit ng hating gabi.. tumitingkad ang liwanag ng buwan at kumikislap ang mga bituwin na parang hinihintay na ng mga itong maganap ang pagsasanib ng katawan ng dalawang nilalang…

Inihanda ng halimaw ang katawan ng dalagita sa pagtanggap sa kanya. Mariing pinaghiwalay nito ang hita ni Sera upang masilayan ng lahat ang pinakatatago nitong yaman.

Napahawak sa makapal na damo si Sera at puno ng kaba at takot ang kanyang dibdib dahil nakikita niya kung gaano kalaki ang bagay ang ibabaon sa kanyang laman. Ngunit sa kabila ng kanyang takot ay may parte niya ang nananabik na maangkin ng mahiwagang estrangherong ito. Alam niyang mali at hindi tama ang nangyayari pero sa mga sandaling ito ay nabubura iyon sa isipan niya. Iningatan siyan ng kanyang mga magulang sa ganitong bagay, at ikinulong ang isipan niya sa mga inosenteng aral. Ngayong natikman niya ang bagay na tinuturin nilang lason sa kanya, walang pagtututol sa isipan niyang tanggapin ito.

Nakaluhod sa harap niya ang animo’y diyos ng gubat at pinigilan niyang hindi pumikit ng iangat nito ang sentro niya upang salubungin ang buhay na buhay nitong pagkalalaki. Napalunok si Sera ng itapat nito ang sa entrada niya ang mabangis na haba nito.

Maari pa siyang pa siyang umatras.

Maari pa siyang tumakbo.

Ngunit nanatili siya at hinihintay ang kanilang pag-iisa. Unti-unting naramdaman ng dalagita na bumabaon sa kanya ang napakatigas nitong pagkalalaki. Parang hindi siya naniniwalang makakaya niyang tanggapin ang buong haba nito. Bumalot ang takot sa kanyang dibdib ngunit hindi niya parin magawang tumutol. “A.. Aaaah…” Tuluyang nakapasok ang napakalaking bagay sa kaibuturan ng kanyang laman. Naitali niya ang mga paa sa likod ng bewang ng lalaki dahil hindi niya maipaliwanag ang sakit na kanyang nararamdaman. Parang nahati sa gitna ang kanyang katawan at matinding kirot ang epektong dulot nito sa kanya. Isang butil ng luha ang kumawala sa sulok ng mga mata ng dalagita habang nakatitig siya sa bilog na buwan na mistulang pinagmamasdan sila nito. Hindi niya malaman kung anong mahika ng nagamit sa kanya kung bakit buong puso niyang binigay at pinagkatiwala ang kanyang katawan sa estrangherong na kahit isang kataga mula rito ay wala siyang narinig.

Laong napahigpit ang pagkakapit ni Sera sa makapal na damo na parang nakasalalay sa mga damong iyon ang buhay niya ng magsimulang gumalaw ang lalaki sa kanyang ibabaw. Maririnig ang maingay niyang mga ungol sa paligid ng madilim na gubat habang sumasabay ang malamig na simoy ng hangin sa kanya. Tahimik naman na nanonood ang isang kwago na nakatago sa mataas at malaking puno habang patuloy naman ang magdamag na paghahanap ng Ama ng dalagita sa kanya…

“Ahhh… Ah….!” Bumabaon ang mga daliri ng lalaki sa mga hita ni Sera habang panay ang  paglusob nito sa kasukdulan ng laman ng kanyang pagkababae.

Mababangis na mga pag-angkin ang pinaparamdam ng halimaw sa malambot na katawan ng dalagita. Unti-unting nagdidilim ang paningin nito na nababalutan ng pagnanasa. Pakiramdam naman ng dalagita ay nahihiwa ang kanyang laman sa lakas at bilis ng pagkabaon nito sa kanya. Nabubunot narin ang mga damo sa kanyang mga kamay sa sobrang higpit ng kanyang pagkakahawak niya sa mga ito. Unti-unting nawawala ang kirot at nababalutan ng kakaibang sensasyon. Sa tuwing tatama ang napakatigas na bagay ng lalaki sa kanyang malambot na laman ay parang nadudurog ang kanyang katawan. Malahalimaw ang paraan ng pag-angkin nito sa kanya na hindi lang ang kanyang katawan kundi maging kanyang kaluluwa ay nakakamkam nito.

Malalim.

Mapangahas.

At mabangis na pag-angkin ang binibigay nito sa batang katawan ng dalagita. Hindi lamang nito winasak ang kainosentehan ni Sera kundi maging katawan at isipan nito ay buong pusong nagpapaubaya sa kamay ng misteryosong estranghero.