Natigilan si Ken ng makita nito si Fara na nanginginig at pinipigilan nitong umiyak kahit namumula na ang mukha nito. Natauhan ito ng napagtantong nakasuot lang si Fara ng manipis na roba at tumitingin dito ang mga taong dumaraan sa kanila. Agad na hinubad nito ang  jacket at tinakip kay Fara saka nito binuhat ng pabridal style palabas ng hotel. Wala itong narinig na ano mang pagtututol mula kay Fara ng isakay niya ito ng kanyang sasakyan. Tahimik na umiiyak si Fara habang nagmamaneho si Ken.

Nag-uumapaw ang galit sa dibdib ni Ken dahil sa sobrang pagtitimpi. Para itong sakit na iniwasan ni Fara pagkatapos ng nangyari sa kanila. Hindi maipaliwanag ni Ken ang kaba sa dibdib niya habang hinihintay ang tawag ni Fara ngunit walang dumating. Ilang beses na kinulit ni Ken ang Mommy nito na imbitahin si Fara na magdinner sa kanila ngunit lagi iyong tinatanggihan ng dalaga. Ilang beses din na pumunta si Ken sa shop nito ngunit lagi siyang tinataboy ng staff ni Fara. Kaya hinintay ni Ken na lumabas si Fara ng shop ngunit nagmamadali itong sumakay ng sasakyan kaya sinundan niya ito. Hanggang sa pumasok si Fara sa grand hotel upang makipagkita sa ibang lalaki, hindi na napigilan ni Ken ang sarili ng makita nitong nagcheck-in ang mga ito.

“Why?!” napahigpit ang pagkakahawak ni Ken sa manibela. Napapitlag si Fara at gulat na napatingin dito. “You let me embrace you, you called my name many times so why?!” may hinanakit sa himig nito.

“Kapatid ako ng Mommy mo, pamangkin kita! Naiintindihan mo ba kung anong mararamdaman ng magulang mo kapag nalaman nila na may nangyari sa atin? Kahit na inampon ka nila, anak ka parin ni Ate, hindi dapat nangyari sa atin ‘yon.” paliwanag ni Fara.

“And what about me?! You promised, and like a fool I believe you, ngunit mukhang ako lang ang nakakaalala non dahil binabalewala mo ang nararamdaman ko.” naguguluhang nagtatanong ang mga mata ni Fara kay Ken patunay na hindi nga nito naaalala ang ipinangako nito..

“Ken-” biglang huminto ang sasakyan sa tapat ng bahay ni Fara.

“Hindi mo na kailangang gumawa ng dahilan o gamitin ang pagiging isang pamilya natin para itulak ako palayo sayo. Naiintindihan ko na, dapat hindi ako umasa sa isang pangakong walang kahulugan.” malamig na wika nito. “Wag kang mag-alala, ako na ang lalayo sayo.” nakita ni Fara ang kirot sa mga mata ni Ken. Gusto niya itong yakapin ngunit pagkatapos non, anong gagawin niya? Pinigilan niya ang sarili.

Nanatili sa kinatatayuan si Fara habang tinatanaw niya ang papalayong sasakyan ni Ken. Hindi ito ang gusto niyang mangyari. Alam niyang hindi na niya maibabalik ang dati nilang relasyon ngunit hindi niya gustong masira ang relasyon nila bilang pamilya. Subalit mas mainam na ito bago pa lumaki ang pagkakasala niya sa Ate niya at sa pamilya nito. Ang ate niya na hinangad ang isang simpleng pamilya, natatakot siyang isipin kung anong mararamdaman nito kapag nalaman nito ang nangyari sa kanila ni Ken.

                                       ΔΔΔ

Nagtagal si Fara sa shower room dahil doble ang ginawa niyang paglilinis ng katawan. Nitong mga nakaraang linggo ay hindi siya komportable dahil madaling uminit ang katawan niya. Pinatuyo niya ng towel ang basa niyang katawan paglabas niya ng shower, madalas mapagkamalang seventeen siya dahil sa korte ng kanyang katawan na lihim niyang kinagagalit dahil maging mga teenagers ay pinopormahan siya.

Ang ideal man niya ay ten years older than her dahil gusto niya ng lalaking mas matured sa kanya. Ngunit sinong mag-aakala na ang pinatulan niya ay sampung taon na mas bata sa kanya? Matapos niyang mapatuyo ang buhok sa blower, ay kumuha siya ng manipis na puting blouse pantulog. Iyon lamang at underwear sa baba ang suot niya. Nang harapin niya ang kanyang kama, bumalik ang eksenang inaangkin siya dito ni Ken, muli nanamang uminit ang katawan niya kahit katatapos niya lang magshower. Nagdesisyon siyang ayusin ang mga gamit niya sa mini library upang libangin ang sarili. Minsan sa isang linggo niya lang pinapatawag ang caretaker ng bahay dahil hindi niya gustong may gumagalaw sa mga gamit niya. Mas gusto niyang siya ang nag-aayos nito. Dati ng nakaayos ang mga libro, ngunit ang iba ay hindi niya naibalik ng maayos dahil sa pagmamadali.

Natabig niya ang isang photo album kaya nahulog ito sa wooden floor. Nakita niya ang mga litrato nila ng Ate niya habang naglalakbay sila sa tagaytay, ito ang collection ng pinakamalalaking event sa buhay nila ng Ate niya. Litrato ng Ate niya ng graduation nito, At ang wedding nito ni Kuya Ian. Nang malaman ng mga ito na hindi sila magkakaanak, sobrang nasaktan ang Ate niya dahil alam nitong ito ang dahilan. Binalak pa ng Ate niyang makipaghiwalay kay Kuya Ian dahil dito, ngunit dahil mahal na mahal ito ni Kuya Ian, nagdesisyon itong mag-ampon, at doon dumating sa buhay nila si Ken. Sampung taong gulang siya noon, siya ang naging pangalawang Ina nito at laging siya ang kasama ng Ate niyang magprepare ng birthday party nito ng bata ito, hanggang sa makakuha siya ng scholarship sa abroad para mag-aral siya ng college roon, ngunit bago siya umalis dumalo muna siya ng 8th birthday ni Ken. Iyak ito ng iyak ng malaman nitong aalis siya, ganon kalapit ang loob nito sa kanya.

“No no.. Don’t go, please Tita Fara don’t leave me! I love you so much..” mahigpit ang pagkakayap ng batang si Ken kay Fara. Matapos ang birthday party nito ay pinagtapat ni Fara ang pag-alis nito kinabukasan.

“Ken, aalis na ang Tita Fara mo, dapat nakangiti kang nagpapaalam sa kanya.” si Jara na Mommy ni Ken na napapangiti sa tabi nila.

“Oh baby, I love you too, babalik din naman si Tita.” ayo ni Fara dito at lumuhod sa harap ni Ken upang magpantay sila.

“Then promise me one thing,” sumisingot-singot na wika nito habang pinupunasan ang mga luha nito.

“Anything baby,”

“Marry me. When I got taller than you, you have to marry me.”

“My, anong gagawin mo Fara? Mukhang hindi ka na magkakaboyfriend niyan,” Natatawang wika ni Jara dahil sa seryosong proposal ni Ken maging si Ian ay napapangiti sa inaakto ng anak.

“Promise me!” si Ken na hindi pinansin ang mga magulang.

“Okay okay I promise,” napapangiting kinintilan ni  Fara ng halik ang noo ng pamangkin .

Napahugot ng malalim na hangin si Fara ng mapagtanto niyang iyon ang tinutukoy ni Ken na ipinangako niya, “Oh God, he can’t be serious?” Pinanghawakan talaga nito ang pangako niya, pero napakabata pa nito noon.. Binalik niya ang photo album sa shelve. Mas matangkad na nga ito ng husto sa kanya, he look really matured than his age and attractive, very attractive. Malakas ang sex appeal nito kaya napakaimposibleng walang lumalapit na mga babae dito at hindi ito nagkainteres sa kahit kanino.

Nabulabog siya sa pag-aayos na mag-ring ang phone niya. Tumayo siya at kinuha ang phone sa side table saka iyon sinagot.

“Yes te?”

“Oh Fara, alam mo ba kung nasaan si Ken ngayon?” nag-aalala ang tinig ng Ate niya, kaya bigla siyang kinabahan.

“No, I don’t. What happen?”

“Hindi nanaman siya umuwi ngayon, magdadalawang gabi na. Nag-aalala na kami ng Kuya mo dahil hindi man lang tumawag o nag-iwan ng message, nalaman namin mula sa isa sa mga kaibigan niya na nakita siya sa isang bar kagabi, God Fara, anong nangyayari sa batang ‘yon? Hindi naman siya ganito,”

“What? Why would he do this?”

“I don’t know. Hindi na siya humihingi ng advice sa akin tulad ng ginagawa niya noon kaya hindi ko alam kung anong pinagdaraanan niya. Anyway, if ever na makita mo siya please let me know.”

“Okay, I understand.” nakita niya ang malakas na buhos ng ulan sa labas ng glass wall, nagsimula siyang mag-alala ng magpaalam ang ate niya.

Ken.. Ano bang gagawin ko sayo? kasalanan niya ba, kung bakit nagkakaganito si Ken? He was a sweet child, he loves to comfort her. Ano bang nagbago? Pagkatapos niyang makagraduate may nag-offer agad sa kanya ng trabaho. Nagustuhan niya ang working place niya kaya nagtagal pa siya sa abroad. Nang bumalik siya, seventeen na si Ken, She remembers he hate being called a baby dahil hindi na daw siya bata. Ang akala niya ay lumayo na ang loob nito sa kanya dahil sa tagal ng panahon na hindi siya bumalik. Ngunit bigla siya nitong binibisita para magpatutor ng mga subject nito. Pero napansin niyang matalino ito at hindi na nito kailangang magpaturo sa kanya, natuwa siya dahil naisip niyang gumagawa ito ng paraan para muling mapalapit sa kanya.

Hanggang sa pinayagan niya itong magover night dahil inabutan na ito ng gabi, at nag-aalala siyang magbyahe ito lalo na at malakas ang ulan tulad ngayon. Iyon na pala ang gabing lalong magpapalabo sa kanilang relasyon.