Author: jilled261993@gmail.com (Page 6 of 27)

ANBNI | 40: Kasiyahan Sa Tahanan Ng Punong Opisyal

February 20, 2023 / jilled261993@gmail.com / 0 Comments

Pagkalipas ng mga araw na paglalakbay, nagbukas ang tarangkahan ng kaharian ng Nyebes sa pagdating ng kanilang mga espesyal na panauhin. Sinalubong ang mga ito ng pinakamataas na opisyal ng kaharian. Hindi lingid sa kaalaman ng lahat na ang Punong Opisyal ang tunay na may hawak ng awtoridad. Kapatid ito ng reyna ng Nyebes at siyang itinalagang mamamahala sa estado habang walang kakayahan ang kasalukuyang nakaupo sa trono. Nasa malubhang karamdaman ang Hari dahilan upang ipagkatiwala ng reyna sa kanyang kapatid ang pamumuno. Ang Prinsipe ng Nyebes ay nasa tabi lamang ng tiyuhin nito, malugod ang pagbati nito sa mga Prinsipe ng Emperador ngunit ng dumako ang tingin nito sa Lu Ryen, natunaw ang ngiti sa mga mata nito. Hindi nito itinago ang naiwang pait ng nakaraang paligsahan.

Tumuloy ang mga panauhin sa tahanan ng Punong Opisyal, bumuhos ang pagkain at alak sa mahabang hainan. Maririnig ang malakas na halakhak ng Punong Opisyal kasama ng mga papuri nito sa kanyang mga panauhin. “Isang malaking pribilehiyo sa kaharian ng Nyebes ang inyong presensiya. Kinagagalak namin ang pagsugo sa inyo ng Emperador na maging hukom kung nararapat bang magkaroon kami ng bagong hukbo upang protektahan ang mga tao mula sa mga barbaro.”

“Nakakabahala ang pagdami ng kanilang bilang.” Kumento ni Tien.

“Ikinasasama ng aking kalooban na hindi pa kayo nakakatapak sa lupain ng Nyebes ay naengkwentro niyo na ang mga bandido.” Dagdag ng Punong Opisyal. “Sadyang lumalakas na ang kanilang pwersa, walang makakapagsabi kung hanggang kaylan namin maproprotektahan ang Nyebes mula sa mga ito.”

“Maliban sa kanilang bilang, mas interesado ako sa mga hawak nilang armas.” Saad ni Yura. Dinala niya sa kanyang labi ang kopa ng matigilan ang Punong Opisyal. Hindi nagmamadali ang kilos na uminom siya ng alak habang hinihintay ang sagot nito.

“T-Tunay na walang nakakaligtas sa Xuren ng Punong Heneral. Hangga’t wala pa kaming matibay na katibayan, hindi namin maaaring galawin ang taong nagbibigay ng armas sa mga barbaro. Nakakabahala man subalit mayroong isang malaking mangangalakal na sumusuporta sa mga ito.”

“Batid niyong nanggagaling sa kanya ang mga armas ngunit wala kayong ginagawang hakbang?!” Si Yiju na uminit ang ulo sa narinig.

Punong Opisyal, “Kamahalan, ang mangangalakal na ito ay mas madulas pa sa katawan ng ahas. Hindi lamang mga armas ang kanyang kinakalakal kundi higit sa kalahati ng mga kalakal na umiikot sa buong kaharian ay pagmamay-ari niya. Kung kaya’t hindi kami maaaring magpadalos-dalos. Ang malaking salapi na pumapasok sa palasyo ay galing sa kanyang suporta. Nakatawid ang Nyebes sa tagtuyot dahil dito. Magagalit sa atin ang mga tao kung aakusahan natin ito ng pagtataksil gayong ito ang pumawi sa gutom ng mga tao.”

Jing, “Sa madaling salita, isa siyang espada na may magkabilang talim. Pareho niyang binigyan ng armas ang dalawang panig at kung sino man sa kanila ang naiwang nakatayo ay kaibigan niya parin sa huli. Dugo at pawis ng mga tao ang pinipiga niya upang makapagpalabas ng mga salapi. Subalit iniisip mo na utang na loob niyo ito sa kanya? Ha! Nakakalungkot isipin na hawak ng isang hamak na mangangalakal ang buhay niyo.”

“Xuren Jing, huminahon ka.” Payo ni Tien dito. “Nais kong malaman kung ano ang katauhan ng mangangalakal na ito. Kung hindi siya magbibigay ng armas sa mga bandido, makakatulong ito sa paghina ng kanilang pwersa. Kailangang natin siyang makita.”

Natutuyo ang lalamunang napainom ng alak ang Punong Opisyal bago ito nagsalita, “Ang mangangalakal na ito ay kilala sa ngalang Tolo, malimit siyang humarap sa mga tao. Madalas na ang mga pinagkakatiwalaan niyang tauhan ang pinapaharap niya.”

“Huwag mong sabihin sa akin na ito lang ang impormasyong nakalap mo?” Mararamdaman ang higpit sa tono ng Ikatlong Prinsipe.

“K-Kamahalan, hindi ko alam kung makakatulong ito subalit napag-alaman ko na hindi mahilig si Tolo sa babae…” Namumuo ang butil ng pawis sa noo ng Punong Opisyal ng makita niya ang nagtatanong na tingin ng kanyang mga panauhin. Hindi niya lubos maisip na ang simpleng pahayag ng Pangalawang Xuren ng Zhu tungkol sa mga armas ay mauuwi sa iskandolosong usapin. Nagpatuloy ang Punong Opisyal, “Kundi naaaliw siya sa magagandang lalaki. Nagkainteres siya sa anak ng Pinuno ng mga Bandido kaya inalok niya ang mga ito ng armas kapalit ng binatilyo ng Pinuno.”

Hindi namalayan ni Jing na nanatiling nakabuka ang kanyang bibig matapos niya iyong narinig. “Isang malaking kahangalan! Hindi ko lubos maisip na ito ang naging sanhi ng paglakas ng pwersa ng mga Barbaro.”

Muntik ng masamid si Tien sa kanyang iniinom. Siya man ang nagmungkahi na makita ang mangangalakal ngunit pagkatapos ng kanyang natuklasan… “Kung ganon ay kailangan lang natin siyang tapatan ng lalaking papasa sa kanyang panlasa. Mas epektibo kung ito ang ating ihaharap sa kanya.” Napapatangong saad niya.

Punong Opisyal, “Marami ang sumubok subalit mahirap hulihin ang kanyang panlasa. Magandang lalaki na may angking katangian ang tanging nakakapukaw ng kanyang interes.”

Napapailing na nagwika si Duran sa Ikalawang Prinsipe na naaaliw sa takbo ng usapin, “Pagdating sa Pagkilatis ng ganitong mga bagay, sino ang tatalo sa ating Pangalawang Prinsipe? Bakit hindi natin lipulin ang pinakamagagandang lalaki ng kaharian upang pilian?”

Natatawang binaba ni Siyon ang nasimsim na alak, “Subalit ni minsan ay hindi pa ako nakaramdam ng pagnanasa sa lalaki, isang malaking pagsubok ito para sa akin.”

Sumabog ang tawanan sa loob ng malawak na pasilyo dahil sa winika ng Ikalawang Prinsipe. Maging si Jing na nangangalit ay hindi napigilang matawa. Maliban kay Yiju na nanatiling tahimik sa tabi. Hindi niya maintindihan kung bakit naapektuhan siya sa sinabi ni Siyon. Pakiramdam niya ay nagmarka ito sa kanya. Hinanap ng kanyang paningin si Yura subalit nakita niyang bakante ang kinaroroonan nito kanina.

“Nasaan ang Lu Ryen?” Tanong niya sa lingkod na nagsisilbi ng kanyang inumin.

“Nagpaalam po siya na maagang magpahinga.”

Hindi niya namalayang nawala ito dahil okupado ang kanyang isipan. Nawalan siya ng panlasa sa kanyang inumin ng maalala ang huli nilang pag-uusap. Hindi na mabilang ng Ikatlong Prinsipe kung ilang beses ng napuno ang kanyang kopa dahil sa sunod-sunod na paglagok nito ng alak.

Sa kabilang dako ng tahanan ng Punong Opisyal, pinili ni Yura ang pinakadulong silid. Kailangan niyang ipahinga ang kanyang pandinig mula sa maingay na kasiyahan. Hindi pa man nakukumpirma ni Yura ang lahat ng impormasyong nakuha niya bago siya tumuntong sa lupaing ito, ay sapat na ang nakita niya upang matukoy kung sino ang pinanggagalingan ng malansang hangin na bumabalot sa lupain ng Nyebes. “Maaari niyo na akong iwan, nais ko munang magpahangin bago pumasok sa loob.” Aniya sa mga lingkod na nakasunod sa kanya.

Magalang na nagpaalam ang mga katiwala sa Lu Ryen kahit gusto pa nilang manatili sa tabi nito. Hindi pa man nila nalalaman na ito ang Pangalawang Xuren ng Zhu ay naantig na ang kanilang damdamin. Napupuno ng makikisig na panauhin ang malawak na silid subalit natatangi ito sa kanilang paningin. Hindi nila matukoy kung sa mga mata ng Lu Ryen na tuwid na tumitingin sa kanila sila nahulog, o nahihipnotismo sila sa maselang mga daliri nito na marahang dumadampi sa mapupula nitong labi sa tuwing sumisimsim ito ng alak. Muling nagnakaw ng huling tingin ang mga katiwala sa Lu Ryen bago nila ito tuluyang iniwan.

Sandali lamang ang katahimikang lumipas ng makarinig si Yura ng yabag ng mga paa. Sunod na lumitaw sa kanyang paningin ang itim na aninong hinahabol ng mga armadong kawal ng Punong Opisyal.

Ininda ni Nalu ang hapdi sa gilid ng kanyang tagiliran ng madiskubre ng mga kawal ang kanyang presensiya. Hindi niya lubos akalain na may nakatagong pain sa ilalim ng mga pain sa lihim na kwarto ng Punong Opisyal kung saan nakatago ang mga kayamanan nito. Pinili nila ang pagkakataong okupado ang Punong Opisyal sa mga panauhin upang nakawan ito. Ngunit sadyang tuso ang kapatid ng reyna. Minaliit nila ang pagiging ganid nito sa kapangyarihan. Nilito ni Nalu ang mga sumusunod sa kanya ng pinili niyang lumiko sa kaliwang parte ng bakuran, subalit hindi niya inaasahan ang mahigpit na kamay na humawak sa braso niya upang hilain siya sa isang madilim na sulok. Naramdaman niyang lumapat ang kanyang likod sa haligi ng bakuran at sunod na natakpan ang kanyang paningin ng dilim. Sinubukan niyang magpumiglas ngunit mariing hawak nito ang pareho niyang kamay sa kanyang likod at madiin din nitong tinakpan ang kanyang bibig. Tumigil siya sa pagpupumiglas ng marinig niya ang pagdaan ng mga kawal.

Sa pagtagos ng hangin sa puno ay paglagas ng mga dahon, at sa paglapag ng huling dahon ay di maaninag ng mga kawal ang dalawang anino na nasa madilim na sulok.

Tanging maririnig ang malakas na pintig sa kanyang dibdib, di matukoy ng binibining nakabalot ng itim na kasuotan kung ang kaba niya ay dahil sa mga armadong kawal na naghahanap sa kanya o sa lalaking mahigpit na nakahawak sa kanya? Natakpan man ang kanyang bibig ngunit di nito naitago ang halimuyak na umagaw ng kanyang atensiyon. Nawaglit sa isipan ng binibini ang hapdi sa gilid ng kanyang baywang dahil sa mapang-anyayang halimuyak ng katawan nito. Hindi niya namalayang unti-unting kumalma ang pintig sa kanyang pulso. Kalaunan ay naaaninag din ng kanyang paningin ang mukha ng lalaking bumihag sa kanya, dahilan upang muling bumilis ang takbo ng pintig sa kanyang dibdib. Napahugot si Nalu ng malalim na hangin ng tanggalin ng lalaki ang kamay nito sa kanyang bibig.

“Wala na sila,” bulong ng estrangherong lalaki na nagpagising sa kanyang kamalayan. Ang hanging dumampi sa gilid ng kanyang mukha ay nagdulot sa kanya ng kakaibang init at pamumula. Sa maikling sandali ay sari-saring pakiramdam ang bumalot sa kanya. Itinulak ni Nalu ang lalaking nakaitim na roba ng sandaling pakawalan nito ang mga kamay niya. Nang magtama ang kanilang paningin, natunaw ang tanong na nais niyang sabihin.

Naglaho ang anino ng binibini ng marinig nito ang mga papalapit na yabag sa kanilang kinaroroonan.

“Lu Ryen?” Bumalik ang mga lingkod kay Yura ng malaman nilang may pumasok na mga manloloob. “Mas mabuti na pumasok na po kayo sa loob ng inyong silid hangga’t hindi pa po nahuhuli ng mga kawal ang mga magnanakaw.” Nag-aalalang payo ng isa sa mga katiwala.

Yura, “Magnanakaw?”

“Tama po, hindi na bago sa tahanan ng Punong Opisyal ang mga nagtatangkang nakawan ito subalit nagawa po ngayong mahanap ng mga mang-uumit ang lokasyon ng kayamanan. Hindi po simpleng manloloob ang mga ito, kaya mas mabuting tumuloy na po kayo sa inyong silid ng hindi po kayo maabala.”

Sumunod si Yura sa mga katiwala at lihim na itinago ang bahid ng dugo sa gilid ng kanyang manggas. Ano pang sorpresa mayroon ang Punong Opisyal? Hindi lamang mga bandido ang nais pumasok sa teritoryo nito. Ang larong niluluto ng mga ito ay nagsisimula ng magkaroon ng anyo. Hihintayin na lamang ni Yura kung sino sa kanila ang mapapaso.

Samantala, sa dakong sulok nagtatago ang itim na anino, “Lu Ryen…” Sambit nito sa lalaking nagtago sa kanya. Hawak ang sugat sa kanyang tagiliran, sinikap niyang makalayo sa lugar matapos ang huling sulyap niya sa papalayong Xuren…

TAUHAN

Yura: Pangalawang Xuren ng Zhu / Lu Ryen

Kaori: Kanang bantay ni Yura

Won: Kaliwang bantay ni Yura

Siyon: Ikalawang Prinsipe

Yiju: Ikatlong Prinsipe

Hanju: Ika-anim na Prinsipe

Jing: Pangunahing Xuren ng Punong Ministro/ Pinsan ni Hanju

Duran: Pangunahing Xuren ng Yan/ Pinsan ni Siyon

Tien: Ang Pinakabatang Ministro ng Imperyong Salum

TITULO

Xuren: Young Master

Xirin: Young Miss

Ximo: Madam

Xuwo: Lord/Master

Lu Ryen: Lordship

Xienli: Mistress

Yulin: Hukbo ng Punong Heneral

Goro: Mandirigma ng Zhu

Fenglin: Elite Courtesan

Amun: Tawag sa batang sinasanay ng mandirigmang Goro upang maging kapalit nito.

ANBNI | 39: Ang Imbitasyos Ng Dalawang Prinsipe

February 20, 2023 / jilled261993@gmail.com / 0 Comments

Sa pagbaba ng liwanag ng araw ay kasabay ng paghalik ng makapal na hamog sa kabundukan.

Ang mahabang paglalakbay ay sinalubong ng malamig na temperatura ng lisanin nila ang kapatagan. Hindi lamang ang matatayog na puno ang nagtatago sa liwanag ng kalangitan kundi maging ang makapal na hamog ay nagpapalabo sa paningin ng mga kawal. Makikita ang panlalamig ng kanilang mga batok ng dumaan ang malamig na himoy ng hangin na may kasamang patak ng luha ng mga dahon mula sa puno.

Bumukas ang mga mata ni Yura ng madaanan nila ang mga batong nailatag sa daan dahilan upang mawalan ng balanse ang karwahe at matigil sila sa lugar.

Napabalikwas ng bangon si Jing ng maramdaman niyang bumalik ang kanyang kamalayan. Sa pagbuklat niya ng kanyang mga mata ay tumagos na palaso ang dumampis sa gilid ng kanyang mukha. Hindi pa siya tuluyang nakakabalik sa kasalukuyan ng bumukas ang pinto ng karwahe at hilain siya palabas nito.

Kagyat na sandali ng makalabas sila ay pagsadsad ng karwahe sa lupa. Umulan ng mga palaso sa kanilang kinaroroonan. Maririnig ang maingay na halinghing ng mga kabayo sa paligid na naalarma sa biglaang pag-atake.

Sunod na naramdaman ni Jing na tinulak siya ng Lu Ryen sa matangkad nitong bantay. Pagkatapos bumuhos ng mga palaso ay sunod na paglitaw ng bandido na pumaligid sa kanila.

Natitigalgal na humigpit ang kapit ng anak ng Punong Ministro kay Won. Nahulog lamang ito sa malalim na pagkakatulog kaya hindi nito lubos maisip na ito ang pangyayaring mamumulatan nito. Labag sa loob na prinotektahan ito ng matangkad na bantay dahil sa mahigpit na bilin ni Yura.

Sa kabila ng tensiyon sa paligid, nasindihan ang pananabik ni Kaori na makipagbunuan sa mga bandido subalit saglit lamang iyon ng maramdaman niyang may mali sa mga ito. Hindi pa nalalapatan ng buhay na dugo ang kanyang patalim ng makarinig siya ng pagsipol na naghuhudyat na pag-atras ng mga bandido. Agad na hinagilap ng paningin ni Kaori ang Xuren. Mabilis na naglaho ang bantay sa kaguluhan ng bigyan siya ng pahintulot na sundan ang mga bandido.

Tumagos ang mahabang patalim mula sa karwahe ng Ikalawang Prinsipe papunta sa direksiyon ni Yura. Ilang hibla ng buhok ni Yura ang hinawi ng hangin ng dumaan ang patalim sa gilid ng kanyang leeg. Bumagsak ang katawan ng isang bandido sa tabi ng Lu Ryen. Bumaba si Siyon ng kanyang karwahe at dinaanan ng paningin niya ang pagtakas ng mga bandido mula sa mga kawal. “Lu Ryen, sino sa tingin mo ang maglalakas ng loob na harangin ako?”

“Kamahalan, alam niyo ang sagot sa tanong niyo.” tugon ni Yura na hindi nag-abalang tumingin sa direksyon nito.

Dumaan ang nagyeyelong temperatura ng hangin sa pagitan ng Lu Ryen at ng Ikalawang Prinsipe.

Hinugot ni Siyon ang mahabang patalim na nakabaon sa katawan ng isang lalaki na wala ng buhay. Mariing pinahid nito ang dugong kumapit sa kasuotan ng bandido. Nangingiting nilapitan nito ang Lu Ryen habang nilalaro ng Ikalawang Prinsipe sa kamay nito ang patalim.

“Hindi ko sasayangin ang pagkakataong maging kaibigan ang Pangalawang Xuren ng Zhu ng dahil lamang sa isang mababang fenglin. Kalimutan na natin ang nangyari at magsimula tayong muli.” Nilahad ng Ikalawang Prinsipe ang gintong patalim kay Yura. Sumisimbulo ng panganib o sinseridad ang kahulugan ng paghahandog ng patalim. Tanging ang tatanggap ng handog ang makakaalam ng tunay na intensiyon sa likod nito.

Tinanggap ito ni Yura mula kay Siyon. Dumampi sa palad niya ang malamig na patalim, bagay na pamilyar sa kanya. Nakakatuwang isipin na nais nitong kalimutan niya ang mga nawalang buhay ng kanyang mga kapatid na mandirigma. At ang salitang ginamit nito kay Sena… Nawaglit ba sa isipan nitong hindi siya madaling makalimot?

Nakahinga ng maluwag si Yiju ng makita niyang walang ano mang natamong galos si Yura. Ngunit saglit lamang iyon ng makita niya kung sino ang kasama nito. Nagtatakang pinuna ito ni Tien. “Huwag mong sabihing nag-aalala ka sa Lu Ryen na siyang nagwagi sa nakaraang paligsahan?”

Hindi ito sinagot ng Ikatlong Prinsipe kundi lumapit ito kay Yura. “Nasira na ang karwahe niyo, sa karwahe ko na kayo sumakay.” Si Yiju kay Yura.

“Yiju, ako ang nag-imbita sa Lu Ryen na sumama sa akin sa Nyebes. Mas tamang sa karwahe ko siya sumakay.”

Matagal na katahimikan ang lumipas bago ito binasag ng bagong dating na Xuren ng Punong Ministro. “Kamahalan hindi na kailangan, bakante ang karwahe ko. Hindi na namin kayo aabalahin pa.” abot-tenga ang ngiting wika ni Jing. Nang marinig niya ang paanyaya ng dalawa ay dagling bumilis ang mga hakbang niya papunta sa mga ito. “Lu Ryen?” anya ni Jing kay Yura. Tumango dito si Yura bago nagpaalam sa magkapatid. Nakaramdam si Jing ng panlalamig mula sa kanyang likod ng tila may dalawang pares ng mga matang nakatingin sa likod niya. Sa kabila nito ay hindi niya mapigilan na puriin ang sarili dahil nagawa niyang agawin ang Lu Ryen sa dalawang prinsipe. Hindi rin napigilan ni Jing na bigyan ng ilang tapik sa balikat ang matangkad na bantay na naghihintay sa kanya sa labas ng karwahe. Malapad ang ngiting nagwika siya rito. “Won, hindi ko kakalimutan na minsang niligtas mo ang buhay ko.” tukoy niya sa pagligtas nito sa kanya ng nilusob sila ng mga bandido. Wala man siyang tugon na natanggap mula dito ay hindi parin nawala ang ngiti sa labi niya.

Isinantabi ni Yura ang tsaa ng muli silang mapag-isa ni Jing sa karwahe. Sa pagkakataong ito ay hinayaan niya itong mag-ingay sa tabi niya. Kumpara sa dalawa ay mas pipiliin niya ang presensiya ng Xuren ng Punong Ministro.

“Yura Zhu, hanggang ngayon ay hindi ko parin nakukuha mula sayo ang istratehiyang ginamit mo sa lupain ng Yungsan. Marahil pagkatapos ng ekspedisyon nating ito sa Nyebes ay malilinawagan mo ako.”

“Sabihin mo sa akin kung bakit ang Punong Tagapangalaga ng aklatan ng imperyal ay interesado sa sining ng pakikidigma?”

“Dahil hindi mo lamang ito ginamitan ng armas kundi napagkaisa mo ang Tribong Alilis na protektahan ang kanilang lupain. Kilala ang tribong ito na humihiwalay sa imperyo dahil sa mabigat nilang katapatan sa sarili nilang kulturang pinaniniwalaan. Subalit nagawa mong makabalik ng buhay mula sa kanilang kamay kasama ang kanilang pinuno upang sumuko sa Punong Heneral.” Nais hukayin ni Jing ang nangyaring iyon kay Yura Zhu. Pinalibutan ng Hukbong Goro ang kabundukan ng Alilis ng bihagin ng tribo ang Pangalawang Xuren ng Punong Heneral. Alam ni Heneral Yugo na lalaban ng patayan ang tribo kung kaya’y wala siyang ibang paraan kundi pagbantaang papatagin niya ang teritoryo ng tribo kung hindi nila isusuko sa kanya ang kanyang anak. Ngunit sa pagkamangha ng lahat, hindi lamang ang isang pangkat ng tribo ng alilis ang sumuko sa kanya kundi ang pinaka pinuno ng mga ito kasama ang buong tribo.

“Xuren Jing, hinahangaan ko ang dedikasyon mo sa pananaliksik. Isa lang ang nais kong malaman, para kanino mo ito ginagawa?” Napukaw ng anak ng Punong Ministro ang interes ni Yura.

“Ang lahat ay nababahala kung sino ang karapat-dapat na umupo sa trono, hanggang sa mawaglit na sa kanilang isipan ang tunay na nagmamay-ari ng imperyo. Ang mga tao, sila ang tunay na nagmamay-ari ng korona. Ibabalik ko ito sa kanila.”

Hindi man ito ang inaasahang sagot ni Yura ngunit nagustuhan niya ang naging tugon nito. “Nakasalalay sa sagot mo ngayon ang patungkol sa lahat ng bagay na nais mong matuklasan.” Sa mga taong nakilala niya sa palasyo ng imperyal, tanging si Xuren Jing lamang ang may matigas na loob na baluktutin ang kasalukuyang imperyal.

“Kung ganon, ibabahagi mo ito sa akin?” Walang tugon ang Lu Ryen sa kanya subalit sapat na iyon upang mapatayo siya ng tuwid dahilan upang maumpog ang ulo niya sa bubong ng karwahe. “Yura Zhu, hindi mo maaaring bawiin ang sinabi mo, may paninindigan ang angkan ng Zhu.” Nananakit ang ulong dagdag ni Jing.

“Parte na ako ng pamilya ng imperyal, hindi mo magagamit sa akin ang pangalan ng aking ama.” Lihim na napangiti si Yura ng makita niyang nahulog ang ngiti ng anak ng Punong Ministro.

“Bakit kahit wala na ako sa presensiya ng taong iyon ay nakikita ko parin siya sayo?”

“Ang tinutukoy mo ba ay ang Pang-anim na Prinsipe?” Batid ni Yura na malapit ang dalawa sa isa’t-isa dahil ito lamang ang malayang nakakalapit sa nasabing prinsipe.

“Siya nga, ang pinsan ko ang nagsabi sa aking maging tapat ako sayo kung nais kong makuha ang tiwala mo. Kaya naman hindi ko itatago ang tunay kong intensiyon mula sayo. Hinahangad kong hindi ito nalalayo sa kagustuhan mo.”

Ang Ikaanim na Prinsipe… Nag-iwan ba siya ng bakas? O sadyang may taong minsan niya lamang makatagpo nguni’t tila matagal na nilang nauunawaan ang isa’t-isa? Ito ang tanong na naiwan sa isipan ni Yura.

TAUHAN

Yura: Pangalawang Xuren ng Zhu / Lu Ryen

Kaori: Kanang bantay ni Yura

Won: Kaliwang bantay ni Yura

Siyon: Ikalawang Prinsipe

Yiju: Ikatlong Prinsipe

Hanju: Ika-anim na Prinsipe

Jing: Pangunahing Xuren ng Punong Ministro/ Pinsan ni Hanju

Duran: Pangunahing Xuren ng Yan/ Pinsan ni Siyon

Tien: Ang Pinakabatang Ministro ng Imperyong Salum

TITULO

Xuren: Young Master

Xirin: Young Miss

Ximo: Madam

Xuwo: Lord/Master

Lu Ryen: Lordship

Xienli: Mistress

Yulin: Hukbo ng Punong Heneral

Goro: Mandirigma ng Zhu

Fenglin: Elite Courtesan

Amun: Tawag sa batang sinasanay ng mandirigmang Goro upang maging kapalit nito.

ANBNI | 38: Ang Simula Ng Paglalakbay Sa Kaharian Ng Nyebes

February 20, 2023 / jilled261993@gmail.com / 0 Comments

Sa paglatag ng sinag ng araw, lumabas ng kapitolyo ang apat na malalaking karwahe kasunod ang daang-daang mga kawal na nakasakay sa kanilang kabayo.

“Hindi ako lubos makapaniwala na sa pag-imbita mo sa Lu Ryen ay susunod sa atin ang Ikatlong Prinsipe kasama si Ministro Tien at ang Xuren ng Punong Ministro.” Binawi ni Duran ang tingin sa kasunod nilang karwahe. Dumako ang tingin nito sa Ikalawang Prinsipe kung saan nakatuon ang atensiyon sa pulseras nitong suot.

“Sa maikling panahon na nawala ako, dumating ang Ikalawang Xuren ng Zhu. Sabihin mo sa akin kung bakit ang anak ng Punong Heneral na siyang tahimik na naglalayag sa ibang lupain ay maingay kong naririnig ngayon sa aking teritoryo?”

Bumakas ang linya sa noo ni Duran sa tanong ni Siyon. “Noong una ay kuryusidad lamang ng mga tao tungkol sa kanya ang pumukaw ng kanilang interes. Subalit ang pagtanggap niya sa apat na Xienli na handog sa kanya ng Prinsesa at ang malinis na pagkapanalo nito sa paligsahan ang nagpaingay ng kanyang pangalan. Pinagtibay nito ang prestihiyong pangalan ng Zhu ngunit ang pamamaraan ng Lu Ryen ay hindi nalilinya sa imahe ng Punong Heneral. Ito marahil ang dahilan kung bakit mas lumalim ang interes sa kanya ng mga tao.”

Marahang hinubad ni Siyon ang pulseras mula sa kanyang pulso bago sinalubong ang tingin ni Duran. “Hindi lamang ang mga ito ang nagkainteres sa kanya kundi maging ang aking Ama.”

Binabaan ng Xuren ng Yan ang kanyang tinig. Nagdidilim ang anyong nagwika ito. “Sa pagkakataong ito, sisiguraduhin kong hindi na siya–“

“Duran.” Putol ni Siyon sa Pinsan at hindi binigyan ng tuon ang talim sa mga mata nito. “Wala kang gagawin.” Muling humugot ng bagong pulseras ang Ikalawang Prinsipe sa maliit na kahon. Mapanuring sinusukat nito ang timbang ng mga hiyas. Tinitimbang kung karapat-dapat ba itong mapabilang sa kanyang koleksiyon.

Napaupo ng tuwid si Duran sa narinig. “Hindi ba’t iyon ang dahilan kung bakit siya ang napili mong sumama sa atin sa Nyebes? Tinanggihan niya ang imbitasyon mo, at hayagan ka niyang ininsulto sa harap ng iyong mga panauhin. Huwag mong pahintulutan na masundan itong muli.”

“Naniniwala kang sapat na ang impluwensiya ng ating angkan sa lupaing ito?” Muling binalik ni Siyon ang hawak na pulseras sa kahon at hinawi ang telang tumatakip sa durungawan ng karwahe. Nadaanan ng kanyang paningin ang grupo ng mangangalakal na naglalakbay pabalik sa kapitolyo. “Pag-aari man ng ating nasasakupan ang malalaking lupain ng imperyo subalit wala sa atin ang katapatan ng mga tao. Iyon ang bagay na kinamumuhian ng aking Ama sa Punong Heneral. Kahit ilang lupain at kaharian ang makamkam ng Imperyong Salum, nananatili sa Zhu ang puso ng mga tao. Malinaw sa kanya na hindi niya maaaring burahin ang mga ito sa imperyo. Ang kailangan niya ay isang Zhu na kaya niyang hawakan.”

Kumawala sa mga daliri ni Yura ang telang tumatakip sa Durungawan ng karwahe. Bumaba ang tingin niya kay Jing na nahulog sa malalim na pagkakatulog matapos nitong tanggapin ang tsaa mula sa kanya. May inihandang karwahe para dito ngunit tahasan itong tumuloy sa karwahe niya. Nakakamanghang isipin na ang maluwag na bibig nito kanina ay mariing nakatikom kapag tulog ito.

Naglabas siya ng panyo upang pahirin ang natirang medisina sa kanyang daliri. Ang panyong may disenyong rosas sa gilid nito ay hinandog sa kanya ni Sena bago siya umalis ng Palasyong Xinn. Maaga pa para iwanan niya ito sa Palasyo ng imperyal subalit hindi niya rin ito maaaring isama sa kanya dahil sa Ikalawang Prinsipe. Ipinagbilin man ito ni Yura kay Dao ngunit wala paring kasiguraduhan na maproprotektahan ito ng Punong Katiwala.

Nang bahagyang magpakawala si Yura ng buntong-hininga ay naramdaman niya ang paglapit ng presensiya ng kanyang bantay sa labas ng durungawan ng karwahe.

“Xuren, ipag-utos niyo lang kung nais niyong ihulog ang lampang ‘yan sa daan.” Mungkahi ni Kaori na nakatanggap ng mabigat na batok mula kay Won.

“Mag-ingat ka sa mga binibitawan mo at baka may makarinig sayo.” Saway dito ni Won. Kahit pa masakit sa pandinig ang presensiya ni Xuren Jing, anak parin ito ng Punong Ministro ng Salum. “Kung gagawin mo iyan siguraduhin mong walang magtuturo sayo.”

Nang akmang aangil si Kaori sa matangkad na bantay ay lumabas ang kamay ni Yura sa pagitan ng mga telang tumatakip sa durungawan ng karwahe at parehong nakatanggap ng pitik sa noo ang dalawa. Namumula ang mukhang pinili ni Kaori na manahimik. Bahagya namang yumuko si Won upang itago ang kanyang ekspresiyon.

Umangat ang gilid ng labi ni Yura sa pagiging saragate ng dalawa niyang bantay.

Binawi ni Yiju ang tingin mula sa labas ng bintana ng karwahe matapos niyang makita ang malapit na samahan ng Lu Ryen sa dalawa nitong tauhan.

“Nagagawa niyang maging malambot pagdating sa dalawa niyang bantay, subalit hindi niya makuhang maging tapat kay Keya.”

Napapailing na sinundan ng tingin ni Tien ang kasunod nilang karwahe. Mas mabilis pa sa pagkalat ng apoy ang tungkol sa bagong Xienli ng Lu Ryen. Alam niyang hindi ito nagustuhan ng Ikatlong Prinsipe. “Naiintindihan ko na nais mong protektahan ang Prinsesa, subalit hindi makakatulong kung papasukin mo ang relasyon nila ni Yura Zhu. Panahon na para maging maluwag ka sa kapatid mo. Ang pagsubok na ito ay kailangan niyang pagdaanang mag-isa bilang konsorte ng Lu Ryen. Magtiwala ka sa kanya Kamahalan, siya ang Prinsesa ng Emperatris. Ang Emperatris na siyang tumapak sa lahat ng babaeng naghahangad ng pabor ng Emperador.”

“At siya ring naghahangad ng titulo ng Prinsipeng tagapagmana. Hindi ko nanaising matulad si Keya sa aming Ina.”

“Iniisip niyo ba ang bilin ng Emperatris?” Tukoy ni Tien sa kagustuhan ng Emperatris na sumama ang Ikatlong Prinsipe sa ekspedisyong ito upang hindi mapunta ang lahat ng karangalan sa Ikalawang Prinsipe. “Madalas mo siyang tinatanggihan pagdating sa ganitong mga bagay.”

“Dahil ni minsan ay hindi niya ako binigyan ng pagkakataong magdesisyon para sa sarili ko.”

“Kaya naman namangha ako ng hindi ka nagdalawang isip na paunlakan ito.”

“Nais ko lang makawala sa kanyang paningin kahit pansamantala lamang.”

“Kamahalan, mahigpit man ang pamamaraan ng Emperatris sa pagpapalaki sa inyo ng Prinsesa ngunit iisa lang ang hangad niya. Ang magkaroon kayo ng matibay na posisyon sa imperyo.”

“Tien, hindi ko hinangad ang posisyong nais niyo para sa akin.” Pagdidiin ni Yiju sa huli. Dahil sa trono ng kanyang Ama, ang mabuting samahan nilang magkakapatid ay tuluyang gumuho. Naging matigas ang kanyang Ina sa kanila ni Keya, at nawalan siya ng mga tapat na kaibigan. Ano pang maaaring makuha sa kanya kung hahangarin niya ito?

Maririnig ang malalim na buntong-hininga ng batang ministro sa loob ng karwahe. Tila lumawak ang espasyo sa pagitan nila ng Prinsipe. Nangingiting napailing ito sa sarili. “Malimit na pinapaalala sa akin ni Xian na nagiging ganid na ako sa kapangyarihan. Na tuluyan ng nalason ang aking isipan kung kaya’t mas pinili ko ang aking posisyon kaysa sa aking mga kaibigan. Hindi ko hinangad na maintindihan niyo ako, dahil alam kong darating din kayo sa puntong may nais kayong protektahan. At magagawa mo lamang iyon kung may sapat kang impluwensiya sa imperyo.” Sinalubong ni Tien ang tingin ng Ikatlong Prinsipe. “Kamahalan, kapag dumating ka sa puntong wala kang kakayanang protektahan ang taong mahal mo, maiintindihan mo ako.”

Bumalik ang tingin ni Yiju sa labas ng karwahe. “Kung darating man ang araw na iyon, kailangan kita sa tabi ko upang ipaalala sa akin na nalason na ang aking isipan.”

Nais idagdag ni Tien na hindi lang ang isipan nito ang maaaring malason, ngunit pinili niyang manahimik na lamang. Ang panahon na ang makapagsasabi kung mapaninindigan nito ang pinaniniwalaan nito ngayon.

TAUHAN

Yura: Pangalawang Xuren ng Zhu / Lu Ryen

Kaori: Kanang bantay ni Yura

Won: Kaliwang bantay ni Yura

Siyon: Ikalawang Prinsipe

Yiju: Ikatlong Prinsipe

Jing: Pangunahing Xuren ng Punong Ministro/ Pinsan ni Hanju

Duran: Pangunahing Xuren ng Yan/ Pinsan ni Siyon

Tien: Ang Pinakabatang Ministro ng Imperyong Salum

TITULO

Xuren: Young Master

Xirin: Young Miss

Ximo: Madam

Xuwo: Lord/Master

Lu Ryen: Lordship

Xienli: Mistress

Yulin: Hukbo ng Punong Heneral

Goro: Mandirigma ng Zhu

Fenglin: Elite Courtesan

Amun: Tawag sa batang sinasanay ng mandirigmang Goro upang maging kapalit nito.

My Obsessive Boyfriend

February 19, 2023 / jilled261993@gmail.com / 0 Comments

Nabitawan ni Vien ang hawak niyang baso ng makita niya si Jay sa bintana ng kanyang kwarto.

Hindi na niya napansin ang kumalat na tubig sa sahig. Mabilis na lumapit siya sa bintana at binuksan ito. “Anong ginagawa mo dito?” Kinakabahang tanong niya sa kasintahan.

Pumasok si Jay sa loob at nagpagpag ng pantalon nito.

“Ano pa ba? Di binibisita ang Girlfriend ko.” Hinuli ni Jay ang labi ni Vien saka ito siniil ng halik. Nalasahan ni Vien ang alak sa bibig ni Jay. Mabilis na humiwalay siya sa boyfriend.

“Uminom ka?” Nag-aalalang nilock ni Vien ang pinto ng kanyang silid.

Napangiti si Jay at niyakap siya mula sa kanyang likuran ng mahigpit.

“I miss you.”

“Jay umiwi ka na,” Angil ng dalagita ng maramdaman ang matigas na bagay nito sa likod niya. Kunwaring napasimagot ang gwapong binatilyo sa kanya. Ngunit mayamaya ay napangiti ang mapupulang labi nito. Nakita niyang lumibot ang mga mata nito sa katawan niya. Namula si Vien at biglang tinakpan ang sarili ng mapagtanto niyang wala siyang suot na bra at nakapanty lang siya sa loob ng mahaba at maluwang na t-shirt niya. Bakat ang dibdib ng dalagita sa damit nito. “Jay, nanonood sila Daddy sa baba,” banta niya sa kasintahan dahil alam na niya ang pumapasok sa isip nito.

“I want you Vien. I want to have you…” Umatras ang mga paa ng dalagita ng palapit ng palapit ang labi nito sa kanya. “I want to feel you… I want you so bad..” Biglang bumilis ang tibok ng puso ni Vien ng maramdaman niya ang mainit na hininga nito sa kanyang leeg. Napasandig siya sa dingding at doon siya nito kinulong.

“Jay please…” Wala siyang nagawa ng lumapat ang labi nito sa kanya at gumapang ang kamay nito sa likod niya. Hinila siya ni Jay palapit sa katawan nito. Matangkad ang boyfriend niya, kaya naman inaangat siya nito kapag naghahalikan sila. Bumalot ang kamay nito sa likod niya at binuhat siya nito upang magpantay sila. May sariling isi na niyakap ng mga hita niya ang bewang nito. Umupo ito sa gilid ng kama habang hindi naghihiwalay ang mga labi nila. Nakita niya ang pagnanasa sa mga mata ni Jay ng putulin nito ang halik.

“So soft…” dinama nito ang malambot at namamagang labi niya dahil sa halik nito. Dahan-dahang nilaro ng dulo ng daliri nito ang ibabang labi niya. “Can I have you?” Hindi niya magawang tumanggi kung nagmamakaawa ang mga mata nito at naroon din ang kagustuhan niyang ibigay ang pangangailangan ng kasintahan.

Sumusukong tumango siya dito, hindi na ito naghintay pa ng muli nitong inangkin ang kanyang mga labi. Kasunod noon ay ipinasok nito ang kamay nito sa loob ng t-shirt niya at dinama ang kanyang hubad na dibdib. “Hmm.. Jay..” Lumipat ang mga labi ng binatilyo kanyang sa leeg.

Dinala ni Vien ang mukha sa leeg nito at nalanghap niya ang paborito niyang cologne na gamit ni Jay. He smell sexy and fresh. Napasinghap siya ng maramdaman niya ang pagpisil nito sa kaliwang dibdib niya. Sumunod na gumapang ang kamay nito pababa sa tiyan niya hanggang sa ipasok nito ang kamay sa manipis niyang underwear. Tumigil ito sa pagitan ng kanyang mga hita. “Ahh…” di niya napigilang mapaungol ng simulan nito iyong haplusin.

Nakaramdam siya ng matinding pag-iinit dahil sa pagiging mapusok ng kamay nito sa pinakamaselang parte ng kanyang katawan. Lalo na ng subukan daanan ng daliri nito ang kanyang lagusan, napahigpit ang pagkakapit niya dito at pinigilan ang sariling mapaungol.

“Jay…” Siya naman ngayon ang nagmamakaawa dito.

Isang pilyong ngiti ang sumilay sa labi nito. Inihiga siya nito sa kama at tinanggal ang panty niya. Itinaas nito ang dalawang hita niya sa ere, pulang-pula ang kanyang mukha dahil kitang-kita nito ang kanyang kahubaran. kahit na suot niya parin ang kanyang pantaas at natatakpan ang kanyang dibdib, kung wala namang saplot ang baba niya ay malaya nitong nakikita ang pagkababae niya. Dobleng hiya ang nararamdaman ni Vien.

Matagal siya nitong tinitigan habang hawak nito ang magkabilang hita niya na nakaangat sa ere na maluwang ang pagkakahiwalay. Parang tinutunaw siya ng mga tingin ni Jay, wala itong ibang ginawa kundi pagmasdan ang posiyon niya at hindi niya alam ang tumatakbo sa isip nito. Napahawak siya ng mahigpit sa damit niya. “Jay…” Napakagat labi siya ng wala parin ito sagot. Lalong bumigat at bumilis ang kanyang paghinga. “Jay..” nagmamakaawang pakiusap niya dito.

“Damn it,” yumuko ito at dinilaan ang basa niyang lagusan.

“Jay!” hindi niya inaasahan ang ginawa nito.

“Shhh..” He started to taste her and lick her all over.

Napakapit si Vien sa bedsheet at kinagat maging ang sarili niyang t-shirt para pigilan ang kanyang mga ungol. “God, your so delicious.” Dinilaan ni Jay ang gilid ng labi ng kanyang kaselanan matapos siyang tikman. Nabitawan ng bibig ni Vien ang nabasang damit, mabilis na sumagap siya ng hangin. Binitawan ni Jay ang isa niyang hita, sunod na binuksan nito ang zipper ng pantalon nito. Napalunok si Vien dahil alam na niya ang susunod na mangyayari.

Humugot siya ng malalalim na hangin upang ihanda ang sarili.

Nagtuloy na ipinasok ni Jay ang sarili nito sa kanyang entrada hanggang sa tuluyan itong lumubog at bumaon sa pinakailaliman niya. “Hah..” dinaganan siya nito at dahan-dahan itong gumalaw sa loob niya. “S-Sandali..” Ilalabas nito ng buo ang sarili at muling ipapasok sa entrada niya sa napakabagal na galaw. “Hahhh….mmm….” Hinihintay niyang bumilis ang takbo nito ngunit mahabang sandali na ang lumipas ay di parin ito nagbabago ng galaw. Napakabagal parin ng takbo nito, pinagpapawisan na ang buo niyang katawan at kahit ilang beses siyang magmakaawang bilisan nito ay di parin ito nakikinig sa kanya. Sari-saring sensasyon ang bumabalot sa buo niyang katawan ng mga sandaling iyon. Nasanay siyang inaangkin nito ng mabilis at mabilis ding napapawi ang init ngunit ngayon ay balot na balot ng init ang kanyang laman. Ramdam niya ang tigas at laki nito na dahan-dahang umaangkin sa kanya.

“Your fucking hot inside..” itinaas nito ang t-shirt niya hanggang umabot iyon sa kanyang bibig. “Kagatin mo,” nakuha niya ang ibig nitong sabihin at gumapang ang excitement sa buo niyang katawan. Kinagat niya ng mahigpit ang damit. Hinablot nito ng mabilis ang sarili ngunit mabilis din itong bumalik ng buo kanya.

“Hmm!” muli nitong inulit ang ginawa kaya bawat ugat sa katawan niya ay nabuhay. Ramdam niya ring pinakawalan na nito ang pagtitimpi na kanina pa nito pinipigilan dahil sa mabibilis na atakeng binibigay nito sa kanya. Nabahiran ng matinding pagnanasa ang mga mata nito. Napakadiin ng mga tulak nito sa kanya at humigpit ang pagkakahawak nito sa isang hita niya na nakataas sa ere. Lalo pa nito iyong hiniwalay at mas lalong naging mapusok ang pag-angkin sa nito kanya.

“Ugh!” tuluyan nitong sinakop ang kanyang katawan at ginawang teritoryo nito na kusa niyang isinuko dito ng buong-buo.

Ms. Tasha

February 19, 2023 / jilled261993@gmail.com / 0 Comments

“Ms. Tasha is so fucking hot!” kumento ni Grey habang nasa loob sila ng Van at naninigarilyo. Pinapanood nila ang mga estudyanteng pumapasok labas ng school gate kung saan nakapark ang sasakyan nila. Si Ms. Tasha ang bagong Teacher na pumasok ngayong second semester, fresh graduate ito at agad na nakuha dahil anak ito ng Dean ng university kaya malakas ang impluwensiya nito sa school.

“Too bad, may boyfriend na siya,” kumento naman ni Troy. “Ano sa tingin mo Coal?” napako ang buong atensiyon ng mga ito sa kanya na tahimik lang na naninigarilyo sa driver seat. Ngunit agad na napunta ang atensiyon nila sa pulang kotse, bumaba mula roon si Ms. Tasha. Ang Propesor nila sa English.

Nakablack miniskirt ito at three fourth light ed polo shirt na hapit sa katawan nito. Kitang-kita na nagtatago sa ilalim ng masikip nitong bra ang malulusog nitong dibdib at ang flat na tiyan nito ngunit bilog at malusog na likod. Habang hubad naman sa mga mata ng lahat ang flawless nitong legs. Nakasuot ito ng high heel na lalong nagpadagdag ng kaseksihan nito. Napasipol ng malakas si Grey.

Mukhang narinig iyon ni Ms. Tasha na patama dito kaya agad na lumingon-lingon ito sa paligid. Bigla namang nagtago ang dalawa niyang duwag na kaibigan kaya ng mapatingin ito sa direksiyon nila ay siya lang ang nakita nito. Tinignan siya nito ng matalim. Binuga niya ang usok sa bibig bilang sagot. Inirapan siya nito bago ito pumasok sa loob ng school. Napangisi si Coal sa ginawa ng dalaga.

Natapos nila ang anim na subject at ngayon ay sa last period na nila sa English. Sinalubong silang tatlo ng matalim na tingin ni Ms. Tasha. “At bakit huli nanaman kayo sa klase ko?”

“Pasensiya na Ma’am naligaw kami,” palusot ni Troy sa tabi niya.

“Midterm na at yan parin ang excuse mo?” nagtawanan ang buong klase. “Quite! Kayong tatlo, sagutin niyo ang lahat ng question sa board.”

“Essay na naman,” pabulong na reklamo ni Grey. Pumunta sila sa pinakalikod at nagsimulang maglabas ng ballpen at papel. “Kung di lang siya ubod ng ganda di ko talaga ‘to papasukan.” dugtong nito.

Natapos na ang oras ng paggawa ng essay at oras na para magpass. Kinolekta ng presidente ng klase ang mga papel nila. Nagtatanong ang mga mata nito ng makita nito ang papel ni Coal at napailing nalang saka nagpatuloy sa pangongolekta sa iba. Nang matapos ay binigay nito ang lahat kay Ms. Tasha ang mga papel at isa-isa nito iyong tinignan.

“All of you can leave, except for Mr. Coal na nagpasa ng blangkong papel,” nginisian si Coal ng mga barkada nito.

“Sinabi mo sanang wala kang maisagot at pinakopya kita.” tukso sa kanya ni Troy na pinagtawanan ng iba.

Isa-isang naglabasan ang mga ito hanggang ang dalawa nalang ang naiwan. Sinara ni Ms. Tasha ang pinto ng room bago muling itinuon ang tingin sa kanyang pasaway na estudyante.

“Gusto mo bang bumagsak at umulit ng subject ko?” nakapamaywang na tanong ni Ms. Tasha habang nakasandal sa lamesa.

Gumapang ang tingin ni Coal sa katawan ng dalaga. Tumayo siya sa kinauupuan at lumapit dito. Nilagay niya ang mga kamay sa lamesa at ikinulong ito sa pagitan ng mga kamay niya. Sumilay ang isang pilyang ngiti sa labi ni Ms. Tasha.

“I don’t mind,” sagot ni Coal at binuhat ito upang iupo sa lamesa. Pinasok niya ang kamay sa ilalim ng skirt nito at pinunit ang manipis na panty sa loob bago iyon tinapon sa mga essay papers. Kusang ibinuka ni Ms. Tasha ang mga legs nito at kinagat ang gilid ng tenga ni Coal.

“I miss you babe.” nang-aakit na wika ng dalaga.

Agad na binuksan ni Coal ang ziper niya at nilabas ang kanyang alaga na kanina pa takam na takam dito. Pinisil niya ang magkabilang pisngi ng pang-upo nito at hinila palapit sa kanya para salubungin ang kanyang espada na kanina pa gustong umatake. Sa isang tulak lang ay nasa kalooban na siya ni Ms. Tasha.

“B-Babe..!” isang malakas at sunod-sunod na tulak sa harap nito ang ginawa niya. Itinali ng dalaga ang mga paa sa likod niya upang tulungan siyang angkinin ito pero di na kailangan dahil kayang-kaya niyang ibigay dito ang gusto nito at higitan pa. Itinulak niya ito upang mapahiga sa lamesa kaya nalaglag ang ibang papel sa sahig. Tinanggal niya ang pagkakatali ng mga paa nito sa likod niya at mas lalong ibinuka ang mga hita nito habang tinitira ng buong lakas ang kaselanan ng dalaga.

“Fuck!” Angil ni Coal ng lamunin ng laman ang buong haba niya.

Kagat-kagat ni Ms. Tasha ang ibabang labi habang nakakapit ang isa nitong kamay sa gilid ng lamesa at ang isa ay hawak ang ilang piraso ng essay paper na halos madurog na sa higpit ng hawak nito hanggang sa hindi na nito napigilan. “A-Ah! Ah!? C-Coal!”

“Shhh…Gusto mo bang marinig ka ng mga estudyante mo?” muling kinagat ni Tasha ang ibabang labi nito. Walang hinto ang ginawa paglusong n i Coal sa laman ng dalaga upang madiskubre kung gaano kalalim ang kaya nitong tanggapin. Hinila niya ito at binuhat ng hindi sila naghihiwalay. Isinandig niya ito sa white board at doon muling ipinagpatuloy ang pag-angkin dito.

“Hng!” Ilang ulit na humampas ang pang-upo nito sa white board na gumagawa ng kakaibang ingay, maging ang ink ng pen tel pen ay dumikit sa dalawang pisngi ng likod nito. Inikot-ikot niya ang sarili sa harap nito saka madiin, mabilis, at malakas niyang pinarusahan ang basangbasang balon na gutom sa atensiyon.

Napansin ni Coal na nangangawit na si Ms. Tasha sa posisyon nila kaya naman pinatayo niya ito at pinasandal sa armchair bago niya ito muling inangkin sa likod, hawak-hawak niya ang dalawang malusog na umbok nito sa dibdib at magkasabay na piniga at pinisil. Kahit pa nakasuot ito ng bra ay alam niyang nanigas ang korona nito. Sa mga huling tira ay mas mabibilis at malalakas ang pinakawalan niya hanggang sa wakas ay labasan siya sa loob nito at tumulo ang puting likido sa pagitan ng mga hita ni Ms. Tasha.

Nanginginig ang katawan ng dalaga ng muli itong ipaharap ni Coal sa kanya at siilin ng halik. Nanggigigil ang parehong kamay na pinisil niya ang malaman nitong likod.

Nakulong ang ungol ni Ms. Tasha sa mapagparusang halik ng kanyang kasintahan.