“I’m pregnant..”

Nabitiwan ni Ken ang towel na hawak nito at napatitig ng matagal sa kanya. Bumaba ang kamay ni Fara sa tiyan niya.

What if he doesn’t want this? Bumigat ang kanyang paghinga habang hinihintay ang sagot nito.

“I-I know your not ready for this.. I know your too young-“

“Then, do you also know this..” Ikinulong ni Ken ang mukha niya sa mga palad nito. Sari-saring emosyon ang nakita niya sa mga mata ni Ken. “You give me more reason not to let you go.” Nakaramdam si Fara ng init sa paraan ng tingin ni Ken sa kanya, na parang siya ang pinakaperpektong babae sa mundo. “Now.. You can’t escape me.” Hinuli nito ang labi niya at nilunod siya sa isang malalim na halik..

Ken is like a thread. Masusugatan ka kung hahawakan ka niya ng mahigpit. Umangat ang kamay niya sa batok nito. Dinama ng daliri niya ang bawat hibla ng buhok nito. Kahit magkapiraso-piraso ang puso niya, hahawak pa rin siya sa kamay nito.

“He’s my nephew.” how could she say that? hindi niya dapat iyon sinabi kahit pa inunahan siya ng takot. He is more than that.

“I’m so sorry Ken.” wika niya ng bumitaw ang labi nila sa isa’t-isa. “I’m such a coward.” kahit na dinadala na niya ang anak nito. Pilit niya parin itong tinatanggi.

Muli siya nitong siniil ng halik. “No. It’s my fault. Hindi dapat kita hinayaang mag-isa. Tayong dalawa ang haharap sa kanila.”

“I promise.. We don’t have to hide anymore.”

Pakiramdam niya ay wala siyang dapat ikatakot ngayong kasama niya ito.

“Your shaking.” puna ni Ken sa kanya habang nagmamaneho ito papunta sa Ate Jara niya na naghihintay sa kanila. Iniwan nila ang dinner kagabi. Kaya alam niyang mag-uusisa ito dahil pareho silang nawala ni Ken. Kinuha nito ang isang kamay niya na pinagpapawisan.

“I’m scared.” pagtatapat niya. Huminga siya ng malalim at hinarap ito. “But your with me, so it’s okay. We need this.” ibinalik niya ang atensyon sa daan. “I need this..”

Pagdating nila ng bahay nito, sinalubong sila ng katahimikan. Napahigpit ang hawak niya sa kamay ni Ken. Sa magkahawak na mga kamay nila unang natuon ang atensyon ng Ate Jara at Kuya Ian niya. Nakaupo silang apat sa living room. Nag-uusisa ang mga tingin ng mga ito kung ano ang importanteng sasabihin nila.

“Mom, Dad.” Kalmadong sinabi ni Ken sa  mga ito ang tungkol sa kanila. Na parang nagpaalam lang itong ilalabas siya. Nagulat man si Fara sa pagiging kampante ni Ken, nakakuha naman siya  ng lakas ng loob dito.

Parehong naging tahimik ang mag-asawa ng marinig ng mga ito ang sinabi ni Ken. Kinakapa naman ng konsensiya ang kanyang dibdib. Dahil sa pagiging makasarili niya, masasaktan niya ngayon ang dalawang pinakaimportanteng tao sa buhay niya. Ang dalawang taong tumayong magulang niya sa kanyang paglaki at naging matalik na kaibigan at kapatid.

“Ate-“

“Pwede ba tayong mag-usap?” wika sa kanya ni Ate Jara. “Ian.” wika nito sa asawa na parang pinapahiwatig na ganoon din ang gawin nito kay Ken. Tumango naman si Kuya Ian dito. Lalo siyang kinakabahan dahil wala siyang makitang ibang reaksyon sa mga ito. Nag-aalalang sinulyapan niya si Ken bago siya sumama sa Ate niya palabas ng living room.

Pumunta sila sa garden ni Tita Eliza. “Ate, matagal ko ng gustong sabihin sa inyo ito pero natatakot ako-“

“Fara.” mahinahong putol sa kanya ni Jara. “Mga bata palang tayo laging ang pamilya natin ang iniisip mo. Wala akong maalalang bagay na sinuway mo ako. Hindi ako nahirapan sa pagpapalaki sayo. Kung meroon mang problema lagi mo iyong sinasalong mag-isa dahil hindi mo gustong mag-alala kami sayo. Pero pamilya tayo, kung meroong mang bagay na bumabagabag sayo dapat ako ang unang nakakaalam.”

“I’m sorry Ate..” kagat-kagat ang labing pinigilan niya ang mga luhang gustong tumulo.

“Did he force his feeling on you?”

“No-“

“Kilala ko ang anak ko Fara. Ako ang nagpalaki sa kanya. Nakita ko kayo kagabi ni Ken, at hindi simpleng away ang nangyari sa inyo. Sa paraan ng tingin niyo sa isat-isa alam kong malalim ang pinanggagalingan nito. Bata pa lang si Ken nakita ko na kung gaano siya kalapit sayo. Nang mag-fourteen siya, nahuli kong tinatago niya ang mga litrato mo sa kwarto niya. Hindi ko iyon pinansin noong una. At ng magsixteen siya, marami siyang gustong gawin. Gusto na niyang humiwalay sa amin, he wanted to become an adult na sobrang ikinagulat namin ng Daddy niya. Gusto niyang maging independent. Ipakita sa amin na kaya na niya ang sarili niya. Huli na ng maintindihan kong ginagawa niya ang lahat ng iyon para sayo.”

Hindi maipaliwanag ni Fara ang nararamdaman niya ng mga sandaling iyon. Hindi niya rin masalubong ang mga tingin ng Ate niya.

“Gusto mo ba talaga si Ken? O napipilitan ka lang dahil ayaw mo siyang masaktan?”

Doon umangat ang tingin niya upang salubungin ang mga mata nito. “D-do you really think I- I.. Would come here, holding his hand if I didn’t love him?” hinayaan niyang tumulo ang mga luha niya.

Nakita niya ang pagkagulat sa mga mata ng Ate niya. Lumapit ang Ate niya sa kanya at pinunasan ang mga luha niya. Makikitang naiiyak rin ito. “Kung ganon wala kang dapat ikatakot. Ako ang dapat na matakot dahil ang buong akala ko’y ang nararamdaman sayo ni Ken ang sisira sa relasyon niyong dalawa. Hindi ko inakalang… mamahalin mo rin siya.”

Niyakap ito ni Fara ng mahigpit. “Hindi ko alam ang gagawin ko kung hindi mo kami matanggap ni Ken. It would break my heart if you started hating me. I love you so much Ate.”

Napapangiting pinunasan nito ang mga luha niya. “I love you too baby girl.”

Unti-unting gumaan ang bigat na dinadala niya sa kanyang dibdib. Hindi niya lubos akalaing madali itong matatanggap ng Ate niya. Reica is right. She really need her.

Pagbalik nila sa living room. Nakita nilang seryoso ang anyo ng mag-ama. Nagtatanong ang mga mata niya sa dalawa.

“Ian?” si Jara.

Nabaling ang atensyon ni Ian kay Jara. Natakot si Fara dahil masayahing tao ang Kuya Ian niya. Bibihira lang maging seryoso ang ekspresyon ng mukha nito.”Mahigpit na binilin ko kay Ken na kailangan niyang magtapos ng college bago niya mahawakan ang kamay ni Fara.”

Biglang nanghina ang tuhod ni Fara sa narinig. Dahan-dahan siyang napaupo sa tabi ni Ken. Nasabi man nila sa mga ito ang relasyon nila ni Ken ngunit hindi pa nila napagtatapat sa mga ito ang isa pa nilang sekreto. Nagpapasalamat siya dahil hindi siya inunahan ni Ken sa pagsabi sa mga ito, ngunit makikita sa mga mata nito ang pagtitimpi.

“Kaya pala lagi kang nagagalit sa tuwing binabanggit ko na gusto kong ipakilala si Fara sa kapatid ng kaibigan ko.” dagdag ni Kuya Ian. Na parang siya ang anak nito at hindi si Ken. Hindi malaman ni Fara kung ikatutuwa niyang manhid ang Kuya Ian niya o mag-aalala siya dahil hindi ito kasing talas ng Ate niya.

Dumilim ang anyo ni Ken ng mabanggit si Kai. Kahit hindi nila napag-usapan ni Ken. Alam niyang masama pa rin ang loob nito sa lalaki dahil ito ang gusto niyang ipalit dito noon. Ngunit kahit gusto niyang ibalik ang panahong iyon, hindi na niya magagawa. Kaya ngayon ang tamang pagkakataon upang makabawi siya kay Ken.

Tumikhim si Fara at inagaw ang atensyon ng mga ito. “There is still something you need to know.” makahulugang tinignan niya si Ken. Yumakap ang isang kamay nito sa likod niya. Lakas loob na sinalubong niya ang tingin ng Ate niya at ni Kuya Ian bago siya nagtapat sa mga ito. “I’m six weeks pregnant.” nakita niyang nagkatinginan ang mga ito bago lumipat ang tingin kay Ken.

“KEN?!” gulat na bulaslas ng dalawa ng magsink-in sa kanila ang sinabi niya.

Hindi makapaniwalang tinignan ni Jara ang anak. Kasalanan niya bang pinalaki niya si Ken na hindi dapat matakot sa mga desisyon nito kung alam nitong iyon ang gusto nitong makuha. Huwag itong susuko hangga’t hindi nito binibigay ang lahat. Angkinin kung alam nitong karapat dapat itong mapunta sa kanya. Hindi lubos akalain ni Jara na ginawa ni Ken ang lahat ng iyon kay Fara. Napahawak si Jara sa dibdib nito habang si Ian ay nanlamig sa tabi.

“I want to marry her.” Sagot ni Ken na lalong ikinagulat ni Jara. Maging si Fara ay nabigla sa narinig. “I’m eighteen. I’m now legal to marry her.” pagdidiin nito.

“Ken, Kailangan natin itong pag-isipang mabuti.” wika ni Fara dito.

“Anong pang kailangang pag-isipan? We’re going to get married. Unless you have other plan?”

“What? How could you say that?” hindi makapaniwalang tanong ni Fara dito.

“Then why you don’t want to marry  me?”

“I didn’t said I don’t want to marry you. It’s just that you didn’t tell me first.” Nakalimutan niyang nasa harap nila ang Ate at Kuya Ian niya. Handa siya sa pagkakaroon nila ng baby ni Ken. Ngunit hindi agad sumagi sa isip ni Fara ang kasal.

He sigh. “I already told you. You just don’t remember.” nahimigan niya ang tampo sa tinig nito.

“Then promise me one thing,”

“Marry me. When I got taller than you, you have to marry me.

Napakagat labi si Fara. He’s really serious. Hindi makapaniwalang tinitigan niya ito. Hindi niya maipaliwanag ang kiliting bumabalot sa dibdib niya. Ang inosenteng proposal nito noon sa kanya ay matagal ng nakaukit sa puso nito.

Napahawak naman si Jara sa noo sa inakto ng anak. Ngayon niya lang napagtanto na walang pinapangako si Ken na di nito tinutupad pagdating kay Fara.

“Fara, why don’t you live with us para mabantayan kita?” si Ian kay Fara. Mahahalata ang pag-aalala nito. Nagpapasalamat si Jara dahil hindi marunong magalit ang asawa niya. Ni minsan ay hindi nito napagbuhatan ng kamay si Ken. Marahil kasalanan din nila kung bakit lumaking spoiled ang anak nila.

“Dad, don’t you think it’s too late for you to say that?” mahihimigan ang inis sa tinig ni Ken. Ito ang isang rason kung bakit pumayag si Ken na ilihim nila ni Fara ang relasyon nila. Dahil alam niyang magiging over protective ang Daddy niya kay Fara at mahihirapan siya.

“Ken, be good to her.” seryosong wika ni Ian sa anak. “Wala akong ibang iniisip kundi ang ikabubuti niyong dalawa. You are going to be a Father. You need to be responsible in every decision you make.”

“I know Dad. You taught me everything I need to know.” makikita sa mga mata ni Ken ang mataas na respeto nito kay Ian sa kabila ng alinlangan nito sa Ama.

Napangiti naman si Jara sa mag-ama nito. Inabot nito ang kamay ni Fara.

Gustong magsisi ni Fara kung bakit hindi niya sinabi sa mga ito ng mas maaga ang tungkol sa kanila ni Ken. This is her family. She should have trust them.

“Ate? Don’t you think this is too much?” kagat ang labing tanong ni Fara sa kapatid. Habang abala si Jara sa paglalagay ng mga fresh na foods sa refrigerator niya. Bumili pa ulit ng isang malaking refrigerator ang Ate niya para magkasya lahat ng pagkain maging ang mga vitamins niya.

Hindi niya ito masisi dahil ng malaman nito sa Doctor niya na maselan ang kanyang pagdadalang tao mas lalo itong nag-alala.

Si Kuya Ian naman ay kanina pa pabalik balik sa playroon na ginagawa nito at ni Ken kahit kahapon pa natapos ng mga ito ang kwarto. Hindi maitago ng mag-asawa ang excitement nila. Halos araw-araw silang nasa bahay ni Fara.

Nang maipasok lahat ng Ate niya ang mga pagkain, hinarap siya nito. “Dito nalang kaya kami mag-dinner? Ako ng magluluto.”

“No Mom.” mabilis na sagot ni Ken pagpasok nito ng kitchen. Walang emosyon ang mukha nito, na mahahalatang hindi na ito natutuwa sa nangyayari.  “Mukhang pagod na si Dad. Mas mabuting umuwi na kayo para makapag pahinga kayo ng maaga.”

“What are you saying son? Hindi pa ako pagod.” sumbat ni Kuya Ian na bagong pasok sa kusina.

“No Dad, kanina pa kayo hinihingal.” kinuha ni Ken ang shoulder bag ng Mommy nito sa table at hinila ang dalawa palabas ng bahay. “Good night.” sabay sara nito ng pinto sa dalawa. Napapailing si Fara sa ginawa ni Ken ngunit nakahinga din siya ng maluwag. Ilang araw din silang binabantayan ng Ate at Kuya Ian niya. Napipilitang umuwi ang mag-asawa na sumakay ng sasakyan ng mga ito. Alam na nilang naubos nila ang pasensiya ni Ken. “Finally.” sambit ni Ken pagkarinig nitong nakaalis na ang magulang nito. Agad na hinanap siya ng mga mata ni Ken at malalaki ang hakbang na lumapit ito sa kanya. Pinakawalan nito ang kanina pa nitong pagtitimpi at nilusob ang labi niya.

Ginantihan niya ang gutom na halik nito at inihain ang dila niya na agad nitong inangkin. Bumagsak ang katawan nila sa carpet at sinimulan nitong hubarin ang damit niya. Ibinaon nito ang isa niyang korona sa bibig nito bago iyon siniil at hinila. “Haaa…” nagsimulang bumaba ang halik nito sa puson niya. “W-wait.. Let me take a shower first.” sinara niya ang pagkahiwalay ng kanyang mga hita.

Umangil ito. “It’s mine.”

“But..” hindi pa siya nakakaligo dahil maaga silang binisita ng Ate niya.

Humigpit ang hawak ni Ken sa mga hita niya na muli nitong pinaghiwalay. “I want your scent.”

“H-huh..” wala ng nagawa si Fara ng maramdaman niyang lumapat ang dila nito sa kanya. Napakapit siya sa carpet ng dumausdos ito sa dahon ng kaselanan niya. Wala na siyang nagawa kundi umungol ng magsimulang lumikot ang daliri nito sa bukana ng kanyang lagusan.

“Ken!”

He’s out of control. Lalo na ngayong malaya na nitong nagagawa ang gusto nito sa kanya.

 

WAKAS.